Premier Donald Tusk w piątek ogłosił, że Marcin Kierwiński zostanie pełnomocnikiem rządu do spraw odbudowy po powodzi. Tusk podkreślił, że zadanie jest ogromne, a miliardy złotych trzeba mądrze i szybko rozmieszczać tam, gdzie są najbardziej potrzebne. To nie jest łatwe wyzwanie – wydatkowanie funduszy, współpraca z administracją, służbami oraz samorządami stawia przed Kierwińskim niebagatelne wyzwania. Dodał, że w takim kontekście ważne było, aby znaleźć kogoś z odpowiednim wykształceniem technicznym, doświadczeniem w zarządzaniu oraz kryzysowym.

Marcin Kierwiński odpowiedział na nową rolę, wyrażając swoje podekscytowanie i przyznając, że to wielkie wyzwanie, które traktuje jako zaszczyt. Nikt nie zostanie sam w tej drodze. W kontekście swojej nowej misji, Kierwiński wraca do kraju, co może sugerować, że jego nominacja ma również związek z nadchodzącymi wyborami na prezydenta Warszawy. Jako lider warszawskich struktur PO, Kierwiński jest wymieniany jako jeden z potencjalnych kandydatów, którzy mogą zastąpić Rafała Trzaskowskiego, jeśli wygra on wybory na prezydenta Polski wiosną przyszłego roku.

Jak wskazuje 'Newsweek', walka z powodzią może stać się prekampanią Kierwińskiego, dając mu szansę na zaprezentowanie się całej Polsce. Jednakże, przeszły szef MSWiA podejmuje spore ryzyko polityczne, rezygnując z mandatu europosła, co zapewniałoby mu bezpieczne miejsce i wysoką pensję aż do 2029 roku. Zamiast tego, przyjął rolę, która ma wyraźny limit czasowy i nie gwarantuje, że po jej zakończeniu odnajdzie się w rządzie w innej roli.

Dodatkowo, wszystkie błędy Kierwińskiego będą skrupulatnie analizowane przez Prawo i Sprawiedliwość oraz jego media, co sprawia, że presja z pewnością będzie ogromna. Jeśli nie poradzi sobie z zadaniem, PO może rozważyć inne opcje na przyszłych liderów, takich jak popularne warszawskie osobistości polityczne, Aleksandra Gajewska czy Michał Szczerba. W obliczu dwóch ważnych spraw – odbudowy po powodzi i wyzwań wyborczych – Kierwiński stoi na rozdrożu, które może zdefiniować jego przyszłość w polityce.