W 1980 roku w USA miała miejsce jedna z największych erupcji wulkanicznych w historii, kiedy to wybuchł Mount St. Helens. W wyniku tej katastrofy zginęło życie w promieniu wielu kilometrów. Naukowcy, chcąc zbadać możliwości odbudowy ekosystemu, przeprowadzili niezwykły eksperyment, który zaskoczył wszystkich swoimi rezultatami.

W 1983 roku, niespełna trzy lata po erupcji, badacze wypuścili pestki gryzoni, znane jako gofferniki krecie (Thomomys talpoides), w wyznaczone obszary zniszczone przez wulkan. Te małe zwierzęta mają niezwykłą zdolność do mieszania gleby i napowietrzania jej. Nocą wychodzą na powierzchnię w poszukiwaniu pożywienia, co czyni je nie tylko urokliwymi, ale także znaczącymi dla zdrowia ekosystemu.

Dwa lata po eksperymencie zauważono uderzające zmiany. W miejscach, gdzie wcześniej wypuszczono gofferniki, pojawiło się aż 40 tysięcy nowych roślin, podczas gdy sąsiednie tereny, gdzie gryzonie nie miały dostępu, wciąż były niemal pozbawione życia. Okazało się, że ich działalność pomogła wprowadzić do gleby oraz na powierzchnię kluczowe gatunki grzybów mykoryzowych, które odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu roślinom dostępu do niezbędnych składników odżywczych.

Współautorka badań, mikrobiolog Emma Aronson, podkreśla, że rola grzybów w regeneracji przyrody po katastrofach naturalnych jest nieoceniona. Badania wykazały, że nawet po tak silnym zniszczeniu, drzewostany iglaste nie zniknęły! Dzięki bogatym koloniom grzybów mykoryzowych, które już wcześniej znajdowały się w glebie, drzewa były w stanie szybko wykorzystać składniki odżywcze z opadłych igieł.

Ciekawym kontrastem jest porównanie obszarów, gdzie prowadzone były eksperymenty, z miejscami, których nie dotknęła działalność gryzoni. Tam, gdzie w wyniku wycinki lasu nie było pokrywy roślinnej, ekosystem nie odbudował się do dziś, co stanowi przestrogi dla przyszłych działań związanych z wycinką lasów.

Badania te pokazują nie tylko siłę natury, ale również jak współpraca z nią może wspierać procesy regeneracyjne po katastrofach. Eksperymenty z goffernikami mogą być inspiracją do dalszych działań na rzecz ekologii i ochrony przyrody. O ile tylko jeden dzień wystarczył, by zainicjować tak głęboką i pozytywną zmianę, co można by osiągnąć przy dłuższym wsparciu dla środowiska?