Najnowsze badania przeprowadzone przez naukowców z Johns Hopkins Medicine ujawniają niepokojące skutki przebywania w niskiej grawitacji dla zdrowia serca. W ramach przełomowego eksperymentu, 48 bioinżynieryjnych próbek tkanek serca zostało poddanych 30-dniowej ekspozycji na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Wyniki są alarmujące - tkanki serca uległy osłabieniu i wystąpiły w nich zaburzenia rytmiczne, co stanowi poważne zagrożenie dla astronautów podczas długoterminowych misji w kosmosie.

Naukowcy zaobserwowali, że w warunkach mikrograwitacji próbki serca biły słabiej w porównaniu do tych, które pozostały na Ziemi. "Tkanki serca nie radzą sobie dobrze w kosmosie!" - podkreślają badacze, co wskazuje na możliwe długoterminowe konsekwencje dla zdrowia astronautów. Osłabione bicie serca i występujące arytmie mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a w ekstremalnych przypadkach nawet do śmierci.

Konsekwencje dla astronautów są poważne. Poprzednie badania wykazały, że astronauci wracający na Ziemię po długotrwałych misjach często doświadczają objawów, które są zwykle związane z wiekiem, w tym osłabionej funkcji serca oraz arytmii. Choć wiele z tych objawów ustępuje po powrocie na Ziemię, nie ma jeszcze wystarczających danych na temat długoterminowych efektów wieloletnich misji w przestrzeni kosmicznej.

Dr Deok-Ho Kim, kierownik projektu, podkreśla znaczenie zrozumienia tych procesów na poziomie komórkowym i molekularnym, co jest kluczowe dla ochrony astronautów w trakcie długich misji. Badania mogą pomóc nie tylko w ochronie zdrowia astronautów, ale również dostarczyć cennych informacji na temat starzenia się serca na Ziemi oraz nowych terapii leczenia chorób serca.

W eksperymencie zespół naukowców stworzył bioinżynieryjne tkanki serca umieszczone w miniaturowym urządzeniu imitującym środowisko ludzkiego serca. Astronautka Jessica Meir monitorowała te tkanki, dostarczając odpowiednie substancje odżywcze i zbierając dane na temat ich rytmu i siły skurczu.

Po powrocie na Ziemię po 30 dniach w kosmosie wyniki były wręcz przerażające: tkanki nie tylko osłabły, ale również rozwijały arytmię. Czas między skurczami wydłużył się pięciokrotnie w porównaniu do kontrolnych próbek. Dodatkowo, struktury białkowe odpowiedzialne za skurcz serca uległy uszkodzeniu i skróceniu, co jest jednym z głównych objawów poważnych chorób serca.

Czy te odkrycia wstrząsną naszym spojrzeniem na kosmiczne misje? A może wymuszą na agencjach kosmicznych pilne działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa astronautów? To pytania, na które będziemy szukać odpowiedzi w nadchodzących miesiącach. Obserwujcie nas, aby nie przegapić najnowszych aktualizacji!