Rząd Hiszpanii już od lat inwestuje miliony w odbudowę plaż, lecz ostrzega, że nie będzie w stanie sprostać rosnącym potrzebom wszystkich gmin. Naukowe prognozy są niepokojące – poziom mórz może wzrosnąć nawet o metr do końca stulecia, co znacząco przyspieszy erozję wybrzeża.

W szczególności w Barcelonie, gdzie plaże zostały sztucznie utworzone na potrzeby Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku, ryzyko ich zaniku jest jeszcze poważniejsze. Aż osiem z dziewięciu plaż boryka się z zagrożeniem, co skłania władze miasta do rozważenia ich całkowitego zniknięcia z mapy. Krytycy metody wymiany piasku, stosowanej do tej pory w walce z erozją, wskazują na jej nieekologiczny charakter oraz wysokie koszty.

Kryzys klimatyczny niosący ze sobą erozję i wzrost temperatur może mieć katastrofalne skutki dla sektora turystycznego w Hiszpanii, odpowiadającego za znaczną część PKB oraz zatrudnienia. Według Europejskiej Komisji Turystyki, już odnotowano 10-procentowy spadek liczby turystów, a raport Komisji Europejskiej sugeruje, że Hiszpania może stać się jednym z najbardziej dotkniętych krajów UE w związku z malejącym popytem turystycznym spowodowanym zmianami klimatycznymi.

Dodatkowo, eksperci, tacy jak Jorge Olcina, zauważają, że zmiany klimatyczne mogą skutkować utratą komfortu termicznego dla turystów. Wzrost liczby tropikalnych nocy prowadzi do nie do zniesienia upałów, co dodatkowo zniechęca odwiedzających.

Na koniec warto wspomnieć, że nie tylko Hiszpania stoi przed tym wyzwaniem. Wzrost poziomu mórz oraz zmiany klimatyczne dotykają wiele nadmorskich regionów na całym świecie. Ochrona plaż i ekosystemów nadmorskich staje się więc priorytetem nie tylko w Hiszpanii, ale również w innych krajach, które muszą stawić czoła zawirowaniom klimatycznym.