W czasach Mikołaja Kopernika dominowały poglądy, według których Ziemia oraz inne ciała niebieskie były zbudowane z czterech żywiołów. Jednakże w oryginalnym manuskrypcie jego przełomowego dzieła 'De revolutionibus' znajduje się fragment o atomach, który został pominięty w późniejszych wydaniach. Kopernik był przekonany o ich istnieniu i traktował je jako fundamentalną część rzeczywistości, a nie tylko jako literacką metaforę.

Z analizy zakończenia rozdziału VI, który porusza temat ogromu nieba w kontekście rozmiaru Ziemi, wynika, że Kopernik uznaje atomy za coś rzeczywistego. Nie wiąże atomizmu z żadnymi filozoficznymi dogmatami, co sugeruje, że koncepcja atomu mogła być już wówczas powszechnie uznawana.

W tekście rozdziału VI autor przedstawia argumenty na rzecz ogromnych odległości między gwiazdami. W pominiętym fragmencie dodaje wskazówkę porównawczą: tak jak istnieją niewyobrażalnie małe atomy, tak odległość do gwiazd może być niezmiernie wielka. To rewolucyjne myślenie kładzie podwaliny pod późniejsze badania w dziedzinie astronomii i fizyki.

Warto zwrócić uwagę, że temat atomów w kontekście wszechświata był wyprzedzający swoją epokę. Kopernik w swoich rozważaniach otworzył drzwi do nowego myślenia dotyczącego struktury materii i kosmosu.

Andrzej Zięba, emerytowany profesor na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH, zauważa, że oryginalne teksty Kopernika mają znacznie większą wartość niż ich omówienia. Zachęca do aktywnego czytania, które pozwala zrozumieć argumenty naukowca i porównywać je z dzisiejszą wiedzą.

Zamów najnowszy numer 4/2024 'Uranii - Postępów Astronomii', aby zapoznać się z dokładnym tłumaczeniem i analizą tego pominiętego fragmentu. Odkryj, co jeszcze Mikołaj Kopernik miał do powiedzenia na temat atomów i kosmosu w kontekście swojej epoki. Nie przeocz tej niezwykłej okazji do zgłębienia wiedzy o jednej z najważniejszych postaci w historii nauki!