Kamala Harris i jej duchowość

Kamala Harris, wiceprezydent USA, wychowała się w rodzinie o korzeniach chrześcijańsko-hinduistycznych, co stworzyło jej unikalne podejście do duchowości, które łączy różne tradycje religijne. Choć jej pierwsze kroki wiary stawiała w Kościele zielonoświątkowym, to obecnie jest aktywną członkinią baptystycznej wspólnoty, która stała się jej duchowym azylem.

Jej życie osobiste odzwierciedla różnorodność religijną Stanów Zjednoczonych. Jej mąż, Doug Emhoff, wyznaje reformowany judaizm, co stanowi doskonały przykład harmonijnego współżycia różnych tradycji wiary w jednym domu. Emhoff, apelując do społeczności na konwencji Demokratów, podkreślił, jak Harris wpłynęła na jego związek z własną religią, co pokazuje, jak ważne dla nich są wzajemne przekonania.

Harris podczas rozmowy z Interfaith Youth Core w 2020 roku podkreśliła, że dla niej wiara to nie tylko przekonanie, ale aktywne działanie. Jej zaangażowanie w życie kościoła, m.in. poprzez śpiew w chórze, wskazuje na jej długotrwałe poświęcenie dla duchowości, które zamieniło się również w działalność publiczną.

W trakcie kampanii wyborczej w 2024 roku Harris intensywnie odwiedza kościoły baptystyczne, nadając szczególne znaczenie społecznej służbie i wsparciu dla innych – wartością głęboko zakorzenioną w jej baptystycznych korzeniach. Pastor Amos Brown z San Francisco, bliski jej współpracownik, opowiada, że Harris regularnie modli się z nim przez telefon przed podejmowaniem ważnych decyzji, co świadczy o jej głębokiej duchowości.

Baptyzm w USA

Baptyzm to drugie co do wielkości wyznanie w USA, powstałe w XVII wieku w wyniku reformacji i odrzucenia praktyki chrztu niemowląt na rzecz chrztu dorosłych. Harris, jako wyznawczyni tego nurtu, może wzbogacić historię baptystów w najwyższych kręgach władzy. Wśród amerykańskich prezydentów, którzy byli baptystami, można wymienić: Andrew Johnson, Warren Harding, Harry Truman, Jimmy Carter i Bill Clinton.

Wspólnota baptystów liczy około 12 milionów wiernych i jest drugim największym wyznaniem chrześcijańskim w USA, zaraz po Kościele katolickim. Warto jednak zaznaczyć, że nie jest to jednolita wspólnota; istnieją też mniejsze ugrupowania o bardziej fundamentalistycznych poglądach, które krytykują główny nurt za zbyt liberalne podejście.

Zakończenie

Zaskakujące jest, jak Kamala Harris potrafi łączyć różne tradycje i religie, co może być niezwykle ważne w kontekście amerykańskiej polityki i powszechnych postaw wobec różnorodności wyznań. Z jej przykładem być może ruszy prawdziwa fala zmiany w nawykach modlitewnych w amerykańskim życiu publicznym!

Czy ta duchowość zdoła zmienić bieg polityki w USA? To pytanie pozostaje otwarte!