Ukraińskie Siły Specjalne (SSO) odegrały kluczową rolę w ofensywie w rejonie Kurska, organizując operacje, które wpłynęły na przebieg walk. Przed rozpoczęciem działań, specjalne zgrupowania SSO skupiły się na wielu zadaniach, takich jak: kompleksowe rozpoznanie granicy, likwidacja punktów oporu, rajdy, naprowadzanie artylerii oraz działania psychologiczne.

W skład jednej z grup SSO wchodziło pięć zespołów specjalnych, wsparcie ogniowe, snajperzy oraz dronowcy, co umożliwiło efektywną koordynację działań. Informacje sytuacyjne w czasie rzeczywistym dostarczały zespoły droniarzy, umożliwiając szybką reakcję na zmieniającą się sytuację na polu walki.

Co jednak zaskakujące, nie mamy konkretnej wiedzy na temat nazw jednostek, które brały udział w ofensywie. Z nieoficjalnych źródeł dowiedzieliśmy się o udziale pododdziału „UA_REG Team” z 8. pułku Sił Specjalnych, ale brakuje informacji o ich liczebności i szczegółowych akcjach.

Przed rozpoczęciem ofensywy, ukraińskie siły specjalne skoncentrowały się na rozpoznawaniu systemów zabezpieczeń rosyjskich, aby znaleźć możliwe miejsca infiltracji przez granicę. Ta intensywna działalność odbywała się głównie w rejonie obwodu sumskiego, z myślą o skrytym przejściu za linię frontu. Działania te miały na celu nie tylko wykorzystanie grup specjalnych, ale również regularnej armii, co pokazuje rosnącą elastyczność i determinację Ukrainy w dążeniu do obrony swojej suwerenności.

Interesującym elementem jest przebieg akcji operacyjnych. Mówi się, że do Rosji wdarła się grupa sześciu komandosów, którzy wytyczyli bezpieczny szlak poprzez pola minowe, co znacznie ułatwiło dalsze działania. Już 3 sierpnia po przekroczeniu granicy, przeszli oni 500 m w głąb rosyjskiego terytorium, sukcesywnie przemycając kolejne jednostki.

W jednym z przypadków, operacja zakończyła się sukcesem, gdy 72 żołnierzy z 80. BDes-szt, po przejściu przez granicę, wzięli udział w ataku z terytorium rosyjskiego. Wyniki te potwierdzają zdolności taktyczne ukraińskich specjalistów.

Jednakże nie wszystkie mamy doskonałe. Jedną z takich sytuacji było przeprowadzenie zasadzki, która pomimo dobrego przebiegu, ujawniła pewne braki w planowaniu. Zazwyczaj zasadzki wymagają przemyślanej analizy terenu, co ułatwi zaskoczenie przeciwnika i zabezpieczy grupy biorące udział w operacji. Podjęte wnioski z popełnionych błędów podczas tej akcji podkreślają znaczenie skrupulatnego przygotowania, co może mieć kluczowe znaczenie w przyszłych operacjach.

Rekomendacje zawarte w analizach pooperacyjnych obejmują m.in. lepsze planowanie misji, zabezpieczenie wzmożonego zapasu wody oraz dostateczną kontrolę sprzętu przed każdą akcją. Pomocne mogą być także dodatkowe środki do monitorowania stanu zdrowia żołnierzy, co pokazuje, jak złożone i ryzykowne są operacje w obcym terytorium.

Warto także zanotować, że w składzie operacyjnym znajdowały się polskie elementy, takie jak bezzałogowiec „FlyEye”, co wskazuje na współpracę międzynarodową, która nabiera coraz większego znaczenia na współczesnym polu walki. Takie aliansy mogą być kluczem do dalszej skuteczności w przyszłych operacjach wojskowych.

To wszystko obiecuje pełne aktywności na przyszłość i coraz lepsze kooperacje w międzynarodowych działaniach wojskowych!