Prokuratura Okręgowa w Zamościu ogłosiła przedstawienie zarzutów dwóm funkcjonariuszom Służby Więziennej w związku z niedopełnieniem obowiązków podczas konwojowania osadzonego Bartłomieja B. Ustalono, że osadzony, tymczasowo aresztowany i przebywający w Samodzielnym Publicznym Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym w Radecznicy, uciekł 7 października 2024 roku.

Jak się okazało, zarówno funkcjonariusze, jak i ich przełożony, zostali zaniedbali swoje podstawowe powinności. Funkcjonariusze nie tylko pozostawili osadzonego bez nadzoru, ale również korzystali z telefonów komórkowych w czasie służby, co mogło wpłynąć na przebieg ucieczki. Prokuratura wyjaśnia, że po przerwaniu łączności wzrokowej z osadzonym, nie przeprowadzili odpowiedniej kontroli, co przyczyniło się do jego ucieczki.

Co więcej, podczas incydentu obaj funkcjonariusze spali w trakcie wykonywania swoich obowiązków – rodzi to poważne pytania dotyczące nie tylko ich działań, ale także systemu nadzoru w Służbie Więziennej.

Funkcjonariusze zostali już zawieszeni w czynnościach służbowych, a wobec niektórych z nich wszczęto postępowania dyscyplinarne. W związku z tragicznymi zdarzeniami, do których doszło podczas konwojowania, a także ucieczką osadzonego, dyrektor Zakładu Karnego w Zamościu został odwołany.

Bartłomiej B., który uciekł, miał na sumieniu przestępstwa związane z brutalnym zabójstwem dwóch mężczyzn – do tej pory był w areszcie i pod obserwacją psychiatryczną. Po ucieczce przez 10 dni ukrywał się, planując przekroczyć granicę ze Słowacją, by uciec dalej w kierunku Europy Południowej. Został jednak schwytany przez policję i trafł do aresztu w Radomiu, gdzie grozi mu kara dożywotniego pozbawienia wolności.

W kontekście tej sprawy warto również zauważyć, że sytuacje takie jak ta, podważają zaufanie społeczne do instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. Czy to wystarczająca lekcja dla Służby Więziennej, aby wprowadzić bardziej rygorystyczne procedury i kontrole?