Polska nauka od lat zmaga się z licznymi problemami, które hamują jej rozwój. Ostatnio rozmawiałem z profesorem Maciejem Żyliczem, prezesem Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, który ujawnia niepokojące fakty dotyczące stanu naszej nauki.

Dziś przeniesiemy się do Belgii, aby dowiedzieć się, co z perspektywy naukowca oznacza różnica w systemie naukowym. Rozmowa z profesorem Przemkiem Tylżańskim, biologiem molekularnym, który prowadzi badania zarówno na Uniwersytecie w Leuven w Belgii, jak i na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie, rzuca nowe światło na sytuację.

Prof. Tylżański zauważa, że różnice w podejściu do nauki w obu krajach są ogromne. W Belgii badacze mają dostęp do znacznie większych zasobów, co przekłada się na lepszą jakość pracy naukowej i większą liczbę patentów. Co ciekawe, nie chodzi tylko o fundusze - w Polsce często brakuje także odpowiednich struktur wsparcia oraz kultury innowacji, która promuje kreatywne myślenie.

Warto również zaznaczyć, że Polacy często muszą zmagać się z biurokracją, która znacznie utrudnia składanie wniosków o granty. W Belgii proces ten jest znacznie uproszczony, co przyciąga wielu utalentowanych naukowców.

Na zakończenie, kluczowym problemem, który wciąż dręczy naszą naukę, jest brak współpracy między uczelniami a przemysłem. Tylko bliska kooperacja może prowadzić do rzeczywistych innowacji i pomóc Polsce dogonić resztę Europy. Czy jesteśmy gotowi na taką zmianę?