W ostatnich latach wiele kontrowersji wzbudzili hierarchowie Kościoła, w tym papież Franciszek, który wielokrotnie podkreślał, że wszystkie religie prowadzą do jednego Boga, co wywołuje oburzenie wśród katolików. To, co wielu z nich dostrzega jako problem, to zaledwie wierzchołek góry lodowej. W istocie, papież Franciszek jest kontynuatorem nurtu dialogu międzyreligijnego, którego korzenie sięgają wcześniejszych papieżów, łącznie z Janem Pawłem II. Ich nauczanie kładzie duży nacisk na szacunek dla judaizmu, co rodzi niejednoznaczności w nauce katolickiej.

Aby zrozumieć te zmiany, warto sięgnąć po książkę „Mit starszych braci w wierze”, opublikowaną przez wydawnictwo Fronda. Autor książki analizuje korzenie zmieniającego się stosunku katolicyzmu do judaizmu i wskazuje na istotne zmiany w reakcjach Kościoła na wydarzenia historyczne, takie jak Holocaust.

W książce przedstawione są szczegółowe analizy wybranych wypowiedzi, które ilustrują, jak meaculpizm, czyli nieustanne poczucie winy katolików za przeszłość, stanowi fundament obecnego kryzysu w Kościele. Wspomniane gesty i deklaracje hierarchów, często rodzaj zasłony dymnej, w istocie ukrywają głębsze problemy, które nadal wpływają na wiarę.

Problematyczne jest również to, że wiele osób, które powinny potępiać przemoc i zbrodnię, zamiast tego przyjmuje postawę ofiary, zgadzając się na fałszywe nauki, które jedynie zamiast leczyć, pogłębiają rany. Autor zwraca uwagę, że bez przyjęcia odpowiedzialności za te zmiany, Kościół nie będzie mógł kierować się na drogę odrodzenia.

Ostatecznie, odzyskanie przez Kościół jego tradycyjnych wartości i autorytetu wydaje się być kluczem do odbudowy wiary i powrotu do ich pierwotnej roli jako wspólnoty przyciągającej wiernych. Czekają nas zatem istotne pytania: Czy Kościół potrafi wybaczyć sobie i przekształcić czyny przeszłości w naukę na przyszłość?