
Wskrzeszenie wilków straszliwych: Rewolucja czy zagrożenie?
2025-09-02
Autor: Katarzyna
Wilki straszliwe na nowo w obliczu współczesnych wyzwań
Colossal Biosciences dokonuje przełomowego kroku, tworząc genetycznie odtworzone wilki inspirowane wilkiem straszliwym z epoki lodowcowej. Te fascynujące stworzenia zyskują na szybkości i rozmiarze, stając się dorosłymi zwierzętami.
Jednakże ich narodziny nie budzą entuzjazmu wśród naukowców, którzy wskazują, że te nowości nie są wiernym odzwierciedleniem wymarłego gatunku, lecz jedynie jego uproszczoną kopią. Eksperci ostrzegają, że taka ingerencja w naturę mogłaby stanowić zagrożenie dla współczesnych wilków.
Zamiar umieszczenia wilków w rezerwacie
Trwają dyskusje z plemionami indiańskimi na temat osiedlenia tych wskrzeszonych wilków w rezerwacie Fort Berthold. Dla społeczności to nie tylko szansa na współpracę naukową, ale i ważny krok w kierunku kulturowego odrodzenia.
Zaskakujące połączenia z przeszłością
Te nowo narodzone wilki, występujące pod imionami Remus, Romulus oraz Khaleesi, wzbudzają kontrowersje. Naukowcy zwracają uwagę, że ich genotyp i fenotyp nie odpowiadają dokładnie wymarłemu gatunkowi. Wilk straszliwy, dawniej znany jako Canis dirus, nie jest blisko spokrewniony z wilkiem szarym. Nowa klasyfikacja jako Aenocyon dirus pokazuje, że to zupełnie inny rodzaj psowatych.
Czy więc te potężne, białe wilki mają cokolwiek wspólnego z ich pradawnymi odpowiednikami? Biorąc pod uwagę, iż samce rosną jak na drożdżach, możemy spodziewać się, że osiągną rozmiary znacznie większe niż ich współczesne kuzyni.
Co dalej z wilkami straszliwymi?
Obecnie, wilki straszliwe spędzają czas w zamkniętych zagrodach, ale co będzie, gdy staną się dorosłymi drapieżnikami? IUCN już zakomunikowało, że powstanie tych zwierząt nie zmienia ich stanu jako gatunku wymarłego, a ich obecność może zagrozić istniejącym siedliskom wilków szarych.
Indianie a nowa era wilków
Niedawne raporty sugerują, że Colossal Biosciences nawiązało już dialog z przedstawicielami plemion Hidatsa, Mandan i Arikara w sprawie usytuowania tych drapieżników w ich rezerwacie. Społeczności te widzą w tym nie tylko szansę na wspólne działania naukowe, ale i istotny krok ku odnowieniu ich kultury i więzi z naturą.
Jak ujawnia "The Dakotan", Indianie uznają przyjęcie wilków straszliwych na ich tereny za coś więcej niż tylko naukowy eksperyment; to symbol odnowy kulturowej i powrotu do dziedzictwa ich przodków.