Gabriela Muskała, znana i ceniona aktorka, ujawniła przejmujące wspomnienia ze swoich czasów studenckich w wywiadzie dla „Wprost”. W rozmowie opowiedziała o brutalnych prześladowaniach, które doświadczała ze strony jednego z wykładowców podczas nauki sztuki aktorskiej.

Choć nie padła ofiarą przemocy fizycznej, to słowa tego nauczyciela były do głębi destrukcyjne i pozostawiły ją z bliznami na psychice. Wykładowca, którego nazwisko nie zostało ujawnione, stosował język pełen pogardy, publicznie upokarzając aktorkę i szydząc z jej talentu.

Gabriela opisała, jak podczas warsztatów wybrała monolog Kaśki z „Kamienia na kamieniu” Myśliwskiego, w którym postać ta, mimo swojej otwartości w relacjach z mężczyznami, jest w głębi serca oddana tylko jednemu – Szymkowi. Jednak profesor w złośliwy sposób skrytykował jej wybór, mówiąc: „ona jest k…wą, a ja jej nie dorastam do pięt... najlepiej, żebym wzięła sobie opisy przyrody, bo to jedyne, na co mnie stać z moją osobowością pustaka”.

Mimo tych trudności, Muskała postanowiła nie poddawać się. Inspirowana okrutnymi słowami wykładowcy, wzięła swoją rolę „na poważnie”, co zaowocowało niezwykłym występem na egzaminie, który wywołał poruszenie wśród publiczności.

„Postarałam się w pełni oddać emocje Kaśki, oszalałam na punkcie Szymka i miłości, do której ścichałam w moim monologu, chociaż profesor zupełnie inaczej to widział. To było dla mnie ogromne wyzwanie,” relacjonowała aktorka.

Na koniec, jej wykładowca, który wcześniej ją prześladował, nie mógł już zlekceważyć jej talentu, dając jej najwyższą ocenę. Z perspektywy lat Gabriela zdaje sobie sprawę, że jego metody były łatwym sposobem na osiągnięcie efektu za pomocą przemocy psychicznej.

„Dużo łatwiej jest zniszczyć kogoś poprzez wyzwiska czy złość. Efekt jest natychmiastowy, ale nie przynosi trwałych rezultatów ani nie buduje prawdziwego talentu,” podkreśliła Muskała.

Te bolesne wspomnienia pokazują, jak ważne jest, aby twórcy sztuki wspierali się nawzajem i by w środowisku artystycznym panowały szacunek i empatia. Gabriela Muskała staje się głosem tych, którzy doświadczają przemocy w sztuce, nawołując do zmiany w podejściu do edukacji aktorskiej.