29 grudnia 1989 roku to dzień, który na zawsze zmienił oblicze Polski. Tego dnia w Sejmie kontraktowym odbyło się głosowanie nad tzw. nowelą grudniową, która wprowadziła kluczowe zmiany w Konstytucji PRL. Modyfikacja ta zakładała usunięcie zapisu o kierowniczej roli Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej oraz przyjaźni z ZSRR. Powód? Polska miała się stać demokratycznym państwem, a więc zniknęły także odniesienia do socjalizmu i gospodarki planowej.

Za zmianą głosowało 374 posłów, w tym wielu z byłej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Tylko jeden poseł, Roman Norbert, odważył się głosować przeciw. To symboliczny moment – koniec socjalistycznej Polski i powrót do korzeni, które miały zostać zdefiniowane na nowo.

Głosowanie wzbudziło żywe dyskusje, w których udział wzięli czołowi parlamentarzyści tamtej doby, m.in. Hanna Suchocka i Bronisław Geremek. Jan Rokita, jeden z prominentnych polityków, wyraził jednak wątpliwości co do konieczności nakładania korony na orła w godle, argumentując, że taka symbolika powinna być związana z odzyskaniem pełnej suwerenności, czyli wycofaniem obcych wojsk i demokratyzacją wyborów.

Po przyjęciu noweli przez Sejm, trafiała ona do Senatu, a następnie została podpisana przez ówczesnego prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego. Społeczeństwo z niepewnością, ale i nadzieją oczekiwało na jej wejście w życie, co miało miejsce 31 grudnia 1989 roku.

Zmiany te były przełomowe. Wraz z powrotem korony orła na godle, Polska zaczęła pisanie nowej historii, zmierzając ku większej niezależności i demokracji. To wydarzenie nabrało wręcz mitycznej rangi w polskiej kulturze, a jego echo do dzisiaj słychać w debatach o tożsamości narodowej.