Najnowsze badania odkrywają tajemnice starożytnych łaźni w Pompejach, które wykorzystywane były przez elity do uwodzenia bogatych gości. Niedawno odkryty kompleks znajdujący się przy Via di Nola w Regio IX to największa tego typu struktura znaleziona dotychczas w parku archeologicznym. Zniszczony przez wybuch Wezuwiusza w 79 roku n.e., budynek dawał wgląd w życie towarzyskie dawnych Pompejczyków.

Wystawna sala bankietowa

Kompleks był połączony z luksusową salą bankietową, w której freski przedstawiały postaci znane z mitologii, niektóre z nich nawiązywały do wojny trojańskiej. Odkrycie to pokazuje, jak ważne były te przestrzenie dla rzymskiej kultury, w której wystawne bankiety były sposobem na zdobycie wpływów. Naukowcy sugerują, że właściciel mógł wykorzystywać łaźnie jako sposób na podkreślenie swojego statusu społecznego, a także promowanie swojej kandydatury w lokalnych wyborach.

„Te starożytne domy służyły jako scena, na której właściciele organizowali spektakle sztuki i kultury w celu zdobycia sympatii gości" – powiedział Gabriel Zuchtriegel, dyrektor parku archeologicznego w Pompejach.

Trzy baseny w kompleksie

Łaźnie były wyposażone w trzy różne baseny: caldarium (gorący), tepidarium (ciepły) i frigidarium (zimny), co umożliwiało przyjmowanie aż 30 osób jednocześnie. Goście mogli korzystać z relaksu po intensywnych bankietach, co czyniło to miejsce idealnym na zorganizowanie „show”. „Cała struktura była na tyle funkcjonalna, aby umożliwić właścicielowi poprowadzenie takiego widowiska” – dodał Zuchtriegel.

Sala bankietowa imponowała ciemnymi ścianami, które miały na celu zamaskowanie dymu z lampek naftowych. Z kolei inne ściany zdobione były dziełami przedstawiającymi mityczne postacie, jak Helena Trojańska spotykająca po raz pierwszy Parysa. To odkrycie nie tylko rzuca nowe światło na starożytną kulturę, ale także przypomina, jak wielkie znaczenie miały relacje społeczne i status w życiu mieszkańców Pompejów.

Czyżby Pompeje miały swoje tajemnice?

Odkrycia te mogą przyciągnąć jeszcze więcej turystów do Pompejów, a także skłonić naukowców do dalszych badań, które mogą ujawnić kolejne fascynujące aspekty życia w starożytnym Rzymie.