Świat

Niezwykły wieloryb: Odkrycia na temat najrzadszego gatunku na świecie!

2024-12-16

Autor: Katarzyna

Ostatnie badania рoraz pierwszy w historii rzuciły światło na niezwykłe tajemnice Mesoplodon traversii, znanego jako dziobowal łopatozębny. Ten niezwykle rzadki gatunek, który nigdy wcześniej nie został zaobserwowany w stanie żywym, został znaleziony na brzegu Nowej Zelandii kilka miesięcy temu. Tylko sześć razy zarejestrowano obecność tego ssaka morskiego, a jedynie ten osobnik był na tyle dobrze zachowany, by można było go poddać badaniom.

Badanie tego rzadkiego gatunku miało miejsce dzięki współpracy rdzennej ludności Nowej Zelandii, środowisk naukowych oraz kilku amerykańskich biologów morskich. Przeprowadzono szczegółową sekcję zwłok, której celem było połączenie tradycyjnej wiedzy rdzennej z nowoczesnymi metodami badawczymi. Rachel Wesley z Te Rūnanga o Ōtākou podkreśliła, jak ważne jest to połączenie dla lepszego zrozumienia zachowań tego tajemniczego stworzenia.

Wszystkie badania prowadził Anton van Helden, który był pod wrażeniem odkryć dotyczących struktury ciała wieloryba. Okazało się, że miał on szczątkowe zęby oraz dziewięć komór żołądkowych. Wnętrze tych komór zaskoczyło naukowców – znaleziono tam nie tylko części kalmarów, ale także ich soczewki oraz inne nieokreślone fragmenty organizmów. Te znaleziska mogą sugerować, że dziobowal łopatozębny ma bogatą ewolucyjną historię, sięgającą nawet czasów, gdy jego przodkowie żyli na lądzie.

Co więcej, badania ujawniły, że struktury w ciele wieloryba związane z odżywianiem oraz dźwiękami, które wydaje, mogą dostarczyć cennych danych o jego ekologii. Przyczyna śmierci tego wieloryba również została zbadana - zauważono obrażenia głowy i szyi, co sugeruje, że mógł on umrzeć na skutek urazu. Van Helden zaznacza, że miały one charakter traumy, ale pełne przyczyny będą jeszcze analizowane.

Ten przełomowy tydzień był dla naukowców wyjątkowym doświadczeniem, otwierającym nowy rozdział w badaniach nad tym pięknym, aczkolwiek tajemniczym gatunkiem. Wieloryb nazwany „Ōnumia” przypomina o możliwości poznania i zrozumienia relacji między kulturą rdzennej ludności a otaczającym ich ekosystemem. Naukowcy planują publikację swoich wyników z wykorzystaniem zebranych danych i współpracy z rdzenną ludnością, aby jeszcze głębiej poznać historię i przyszłość tych niesamowitych stworzeń.