Na południu Włoch, w regionie Apulii, archeolodzy dokonali zdumiewającego odkrycia, które rzuca nowe światło na praktyki pochówkowe i rytuały z czasów neolitycznych. Badania ujawniły, że w Masseria Candelaro, maleńkiej miejscowości w południowo-wschodniej części Włoch, skupione były niezwykłe praktyki związane z grzebaniem zmarłych.

Intrygujące znalezisko czaszek

Podczas wykopalisk w centrum wioski archeolodzy natrafili na stos fragmentów czaszek oraz żuchw, które należały do co najmniej 15 osób. To, co czyni to odkrycie wyjątkowym, to fakt, że szczątki były gromadzone przez długie stulecia, z radiowęglowym datowaniem wskazującym na ich pochodzenie z VI tysiąclecia p.n.e. Co ciekawe, średnio co dekadę dodawano do kolekcji jedną czaszkę. To może sugerować, że mieszkańcy wioski mieli swoje specyficzne rytuały żałobne związane z upamiętnianiem zmarłych.

Rytuały żałobne i lokalne korzenie

Analiza izotopowa kości ujawnia, że osoby te pochodziły z okolicznych terenów, a niektóre czaszki nosiły ślady złamań i usuwania tkanek. Jak twierdzi Jess Thompson z Uniwersytetu Cambridge, istnieje możliwość, że kości wykorzystywane były w różnych rytuałach i wystawiane na widok publiczny.

Czaszki w codziennym życiu?

Nowe badania sugerują niespotykaną jak dotąd interakcję mieszkańców z zmarłymi – czaszki były przenoszone oraz eksponowane w życiu codziennym. To różni się od bardziej ceremonialnych praktyk znanych z innych kultur neolitycznych. Warto zauważyć, że podobne zjawiska odkryto również w jaskini Scaloria, gdzie fragmenty kości były układane wokół chat, co podkreślało ich znaczenie w społeczności.

Regionalne zróżnicowanie praktyk

Odkrycia w Masseria Candelaro są jedynie częścią większego obrazu. W pobliskiej jaskini Scaloria zidentyfikowano fragmenty kości z wyraźnymi śladami obróbki, a w wiosce Passo di Corvo kości były gromadzone w specyficznych miejscach. To zróżnicowanie obrzędów w regionie Apulii sugeruje różnorodność wierzeń i praktyk kulturowych, które istniały w tym okresie.

Znaczenie odkrycia dla archeologii

Odkrycia w Masseria Candelaro są nie tylko fascynujące, ale także kluczowe dla zrozumienia życia oraz wierzeń neolitycznych wspólnot we Włoszech. Liczne czaszki oraz długi czas ich przechowywania i użytkowania świadczą o głębokiej relacji mieszkańców z duchami zmarłych.

Zaskakujące wnioski

Thompson podkreśla, że odkrycia te ukazują, jak bogate i złożone były interakcje ze zmarłymi w neolicie oraz wskazują na głęboką moc pamięci i relacji z przodkami w tych społecznościach. Badania w Masseria Candelaro stanowią istotny krok w zrozumieniu tradycji rytualnych i ich znaczenia w przeszłości.