Jak zaznaczają badacze odpowiedzialni za to przełomowe odkrycie, jest to „kamień milowy w dziedzinie genetyki i paleogenomiki”. Dzięki najnowszym postępom w technologii możliwe staje się wskrzeszenie wilkowora tasmańskiego, który od dawna budzi zainteresowanie naukowców. Temat ten powrócił na dobre dzięki programowi „łazarz”, prowadzonego przez profesora Michaela Archera z Uniwersytetu w Sydney.

Zakonserwowany embrion wilkowora, przechowywany w słoiku, może okazać się kluczem do wskrzeszenia tego legendarnego zwierzęcia. Pomimo wcześniejszych wstrzymania działań, sama idea nie została porzucona.

Wilkowór tasmański, znany w Australii, ma status niemal mityczny. Ostatnie potwierdzone obserwacje tego gatunku miały miejsce na Tasmanii, gdzie przetrwał aż do XX wieku. Dotychczas uznawano, że ostatnim osobnikiem był samiec Benjamin, który zmarł w w tasmańskim zoo w Hobart w 1936 roku. Od tamtej pory, choć w latach 70. XX wieku pojawiały się sygnały o rzekomych spotkaniach z wilkoworem, nie odnaleziono go ponownie. Poszukiwania w australijskich lasach, mimo zastosowania nowoczesnych metod, takich jak fotopułapki i obserwacje z powietrza, nie przyniosły rezultatów.

Wilkowór tasmański, będący hybrydą wilka, tygrysa i kangura, był największym znanym torbaczem żyjącym na ziemi australijskiej. W swoim wyglądzie przypominał wilka, jednak miał charakterystyczne ciemne pręgi na rudym futrze, zyskał więc miano tygrysa tasmańskiego. Mimo że jest blisko spokrewniony z diabłami tasmańskimi i kangurami, jego najbliższe podobieństwa do drapieżników są ograniczone.

Możliwości dla genetyki i nauki są ogromne. W przypadku wskrzeszenia wilkowora pierwszym krokiem byłoby zsekwencjonowanie RNA. Niedawno po raz pierwszy zrekonstruowano kompletne zestawy transkryptomów wymarłego gatunku, co otwiera nowe drzwi do odtworzenia RNA na podstawie DNA. Szwedzcy naukowcy z Muzeum Historii Naturalnej w Sztokholmie ujawnili, że fragmenty ciała wilkowora czekały 130 lat na wykorzystanie.

Badacze z Genome Research oznajmili, że to nie tylko przełom w możliwościach wskrzeszenia wilkowora, ale także innych, wymarłych gatunków. – Z każdym dniem zbliżamy się do pełniejszego zrozumienia, co jest potrzebne, aby przywrócić gatunek do życia – mówią naukowcy. Czyżby już niedługo wilkowór tasmański znowu zamieszkał naszą planetę? Świat nauki z niecierpliwością czeka na rozwój sytuacji.