Jerzy Antczak i Jadwiga Barańska, para, która stworzyła piękną historię miłości przez prawie 70 lat, przeżyli razem niezwykłe chwile od momentu zawarcia małżeństwa w 1956 roku. W 2024 roku śmierć aktorki rozdzieliła ich na zawsze, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w sercu reżysera.

Antczak, znany ze swojej wrażliwości, podzielił się emocjonalnymi wspomnieniami o swojej ukochanej w rozmowie z Katarzyną Cichopek, którą mogliśmy zobaczyć w programie "Halo Tu Polsat". Jego słowa o Jadwidze wzruszają i ukazują głębię ich wspólnego życia.

Wspominając śmierć żony, Antczak stwierdził: "Chcę, aby spoczęła tam, gdzie jest jej miejsce. Część prochów Jadwigi będzie w Ameryce, gdzie żyliśmy, ale także część zostanie w Polsce, kraju, w którym się urodziliśmy". Reżyser podkreślił, że to przeznaczenie połączyło ich w miłości przez dziesięciolecia. "Jadzia powiedziała mi, że ani dłużej, ani krócej – tylko tyle, ile przeznaczył Bóg".

W wywiadzie Antczak dodał: "Jestem pewny, że Jadzia nadal jest ze mną. W moim sercu zawsze będzie obecna. Mieliśmy wielkie rozmowy o energii, która istnieje po śmierci. Kochana Jadziu, wiedziałaś to, a ja pewnie się tego nauczę w przyszłości".

Co ciekawe, reżyser przyznał, że to właśnie Jadwiga zainspirowała go do ekranizacji książki "Noce i dnie". "Mówiłem jej, że to nieciekawa książka, a ona przekonała mnie jednym cytatem: ‘Żyjemy, umieramy, a życia wciąż wystarcza’". Tak rozpoczęła się jego przygoda z adaptacją, która stała się jednym z ważniejszych osiągnięć w jego karierze.

Prawdziwym szokiem dla wielu była decyzja Antczaka o obsadzeniu swojej żony w filmie. "Zazwyczaj nie obsadza się żony w swoich projektach, ale ja postanowiłem zaryzykować. Jadzia musiała zagrać genialnie, żeby wyrazić to, co czuliśmy we dwoje" – zdradził reżyser, dodając, że jej talent uratował mu życie.

W pamięci wielu widzów Jadwiga Barańska na zawsze pozostanie jako znakomita aktorka, ale także jako ukochana żona Jerzego Antczaka, której miłość i wsparcie na zawsze pozostaną w jego sercu.