W obliczu dramatycznych wydarzeń, które miały miejsce na dworcu kolejowym w Nowym Sadzie, minister budownictwa, transportu i infrastruktury Serbii, Goran Vesić, zdecydował się podać do dymisji. W wyniku zawalenia się części dachu budynku, 14 osób straciło życie, co wywołało falę oburzenia w społeczeństwie.

- Nie przyjmuję winy za tę tragedię, ponieważ ani ja, ani moi współpracownicy nie ponosimy odpowiedzialności za to zdarzenie - oświadczył Goran Vesić podczas konferencji prasowej. Zaznaczył jednak, że rezygnacje dokonuje ze względów moralnych, zwłaszcza że tragedia miała miejsce w obiekcie, którym zarządzał jego resort.

Vesić podkreślił, że nie podjął żadnych kluczowych decyzji, które mogłyby wpłynąć na przebudowę dworca. Po tragicznym incydencie, minister został wezwany na przesłuchanie przez prokuraturę.

Protesty w Belgradzie i Nowym Sadzie domagały się pociągnięcia do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za budowę. Demonstranci malowali swoje dłonie na czerwono, symbolizując „krew na rękach” rządzących. Opozycja żądała również dymisji premiera Milosza Vuczevicia oraz burmistrza Nowego Sadu Milana Djuricia.

Prezydent Aleksandar Vučić, zdając sobie sprawę z rosnącego niezadowolenia społecznego, zaproponował zorganizowanie referendum w sprawie swojej dymisji. - Jeśli społeczeństwo zdecyduje, że nie chcę dłużej pełnić tej funkcji, natychmiast odejdę i umożliwię nowe wybory - zadeklarował.

Tragedia miała miejsce w piątek po południu, zaledwie kilka miesięcy po zakończeniu generalnego remontu dworca, który był realizowany przez chińskie konsorcjum CRIC&CCCC. Zawalenie dachu wzbudza wątpliwości co do jakości wykonanych prac, a niektóre źródła wskazują, że prace budowlane mogły być źle nadzorowane.

Obecnie przyczyny zawalenia dachu nie zostały jeszcze ustalone. Trzy osoby ranne w wyniku tej tragedii są w poważnym stanie, co wciąż pobudza społeczną dyskusję na temat bezpieczeństwa infrastruktury w Serbii.

Sytuacja stała się nie tylko przedmiotem politycznej debaty, ale również wywołała szerokie zainteresowanie mediów, które śledzą rozwój wydarzeń oraz reakcje społeczeństwa na kryzys w zarządzaniu infrastrukturą w Serbii.