Zespół astronomów odkrył unikalną supernową, która może zmienić nasze postrzeganie wszechświata. Zjawisko to, zaobserwowane przez chińskich i japońskich astronomów w 1181 roku, zostało zapomniane na wieki, aż do niedawna, kiedy to naukowcy zaczęli badać pozostałości galaktycznego wybuchu.

Nowa gwiazda, która pojawiła się w konstelacji Kasjopei i świeciła przez sześć miesięcy, wzbudziła wielkie zainteresowanie badaczy. Supernowa SN 1181 jest jedną z niewielu, które udało się udokumentować przed wynalezieniem teleskopów. Pozostałości supernowej zostały zidentyfikowane w mgławicy Pa 30, która sama w sobie miała niecodzienną historię, mającą związek z projektem badań archiwalnych, prowadzonym przez entuzjastów astronomii.

W centrum tej niezwykłej mgławicy astronomowie odkryli tzw. "gwiazdę zombie" – pozostałość, która w wyniku eksplozji nie zniknęła całkowicie, ale przetrwała jako martwa, gęsta gwiazda, nazywana białym karłem. Eksplozje tego typu nazywane są supernowymi typu Iax, a częściowa eksplozja w przypadku SN 1181 była na tyle niezwykła, że przetrwały nie tylko resztki, ale i wciąż emitujące światło pozostałości powiązane z tą gwiazdą.

Najnowsze badania przeprowadzone przez zespół z Harvardu i ISTA pozwoliły na stworzenie trójwymiarowego modelu supernowej. Dzięki Keck Cosmic Web Imager (KCWI) udało się uzyskać szczegółowe wyniki, które ukazały niezwykłe filamentoidne struktury, przypominające płatki kwiatu mniszka lekarskiego. Co więcej, obiekt badany przez astronomów porusza się z prędkością około 1000 km/s, co wskazuje na dynamiczny proces tworzenia się w mgławicy.

Ciekawe jest również odkrycie asymetrii w rozkładzie wyrzucanej materii. Materia wyrzucana z miejsca eksplozji układa się w niezwykły sposób, co sugeruje, że sama eksplozja miała nieregularny charakter. Włókna te, z ich ostrą krawędzią, tworzą swego rodzaju luk otaczający pozostałości gwiazdy zombie.

Badania te są przełomowe nie tylko dla astronomii, ale także dla naszego zrozumienia ewolucji gwiazd i procesów zachodzących we wszechświecie. Odkrycia zespołu mogą dostarczyć odpowiedzi na wiele pytań dotyczących życia i śmierci gwiazd, a także wzbudzić nowe intrygi wśród naukowców próbbujących rozwiązać enigmy kosmosu.

Nie można zapomnieć, że tego typu badania otwierają nowe perspektywy na przyszłość astrofizyki, stawiając przed astronomami nowe wyzwania i pytania. Jakie tajemnice jeszcze skrywa nasz wszechświat? Czas pokaże, jak daleko sięgają te odkrycia.