Po roku 2000 pojawiły się odważniejsze treści w podręcznikach dla dzieci, jednak od tego czasu temat seksualności nadal pozostaje w cieniu. Jednym z bardziej kontrowersyjnych elementów jest wiersz Marcina Brykczyńskiego, który został usunięty z obiegu. Poza tym w podręcznikach przeważają banalne opowieści na temat porodów, co nie ułatwia dzieciom zrozumienia istotnych aspektów rozmnażania.

Rodzice, tacy jak mama trojga dzieci, przekonują, że należy edukować dzieci na ten temat jak najwcześniej. Pokazywanie obrazków i naturalne rozmowy pomagają im zrozumieć, skąd się biorą dzieci, co eliminuje tabu dotyczące rozmnażania. Warto zauważyć, że w przeszłości dzieci uczyły się o seksualności z obserwacji rodziców i rodzeństwa, jednak w epoce wiktoriańskiej temat stał się tematem tabu.

Dzisiaj dzieci w Polsce często nie mają dostępu do rzetelnej wiedzy o seksualności, ucząc się jej z pornografii, która jest łatwo dostępna w Internecie. W podręcznikach o seksualności mowa jest głównie o fizjologii, przy jednoczesnym pomijaniu szczegółów dotyczących narządów płciowych. Często dzieci przedstawiane są w bieliźnie, a miejsca genitaliów są „wygumkowane”, co kończy się stygmatyzacją tych narządów.

Inny niepokojący trend, to propaganda zdrowego stylu życia. W podręcznikach dla najmłodszych często skupiamy się na estetyce i odchudzaniu, co prowadzi do przekonania, że bycie szczuplejszym jest równoznaczne z byciem lepszym. To niesie ze sobą poważne konsekwencje dla psychiki dzieci, zwłaszcza gdy polskie dziewczynki zmagają się z kompleksami i niskim poczuciem własnej wartości.

W ramach edukacji o bezpieczeństwie podręczniki pełne są przestróg, które mogą powodować nadmierny lęk u dzieci. Współczesne podręczniki uczą dzieci, że świat jest pełen niebezpieczeństw i nieznajomych. W dawnych czasach dzieci były wychowywane w duchu pomocy innym, co sprowadzało się do zasady „dziel się tym, co masz”. Dzisiaj jednak dzieci uczone są nieufności i skupienia na własnym bezpieczeństwie.

Edukacja na temat pomocy innym została zredukowana do nieefektywnych przykładów, które nie pokazują realności. Nierzadko zamiast chwały dla altruizmu, podręczniki wyśmiewają takie postawy, co może ontologicznie zmieniać przekonania najmłodszych.

Niepokojącą tendencję w edukacji może obrazić także fakt, że w materiałach edukacyjnych, które powinny inspirować dzieci do empatii i zrozumienia, często brakuje uznania dla ich doświadczeń. Na przykład, podręczniki proponujące wolontariat czy pomoc innym nie uwzględniają, że wiele dzieci może samemu potrzebować pomocy. Również stereotypowe przedstawianie biedy w kontekście pomocy z perspektywy „biednego” to fałszywy obraz, który nie uwzględnia rzeczywistych problemów, z którymi borykają się dzieci.

Podsumowując, w dzisiejszych podręcznikach dla dzieci widzimy najszerszy przekrój problemów – od braku rzetelnej edukacji o seksualności, poprzez promowanie niezdrowych idei o ciele, aż po nieefektywne przestrogi o bezpieczeństwie, które mogą rodzić lęki. Edukacja powinna być otwarta, rzetelna i adekwatna do potrzeb dzieci, ale z pewnością nie taka, jaką widzimy w wielu szkolnych podręcznikach.