Klęska rosyjskich planów wojskowych, w szczególności nieudana próba zajęcia Kijowa i Charkowa, ujawniła poważne problemy w rosyjskiej armii. Po latach reform, które miały na celu modernizację sił zbrojnych, okazało się, że wiele z tych zmian, wprowadzonych przez wysokich rangą dowódców, takich jak gen. Walerij Gierasimow, nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Choć pewne strategie sprawdziły się podczas aneksji Krymu w 2014 roku, obecne działania rosyjskich batalionowych grup taktycznych wydają się być znacznie mniej efektywne.

Zastanawiając się nad przyczynami tego niepowodzenia, warto zauważyć, że w ciągu tych ośmiu lat nie tylko zmienił się kontekst geopolityczny, ale także taktyka i strategia działania Ukrainy, która szybko zaktualizowała swoje metody obrony. W odpowiedzi na rosyjską agresję, Ukraina zainwestowała w nowoczesny sprzęt wojskowy oraz szkolenie swoich żołnierzy w taktykach asymetrycznych.

Dodatkowo, międzynarodowe wsparcie dla Ukrainy, zwłaszcza w postaci dostaw broni i sprzętu wojskowego ze strony krajów zachodnich, znacząco wpłynęło na przebieg konfliktu. W obliczu tych wszystkich faktów, rosyjska armia znalazła się w sytuacji, gdzie nie tylko powinna zmieniać swoje podejście do prowadzenia wojen, ale również przemyśleć, jakie reformy są w rzeczywistości niezbędne do poprawy jej efektywności na polu walki.

Brak krytycznej analizy sytuacji, zarówno wśród dowództwa, jak i w rosyjskiej propagandzie, może prowadzić do dalszych niepowodzeń i pogłębiania kryzysu w rosyjskich siłach zbrojnych. W konfrontacji z rosnącą siłą Ukrainy, sukcesy na polu walki stają się coraz bardziej nieuchwytne dla Kremla.