W ostatnich dniach media analizują nową prezydencję Polski w Radzie Unii Europejskiej, a ich wnioski są zaskakujące. "La Vanguardia" podkreśla, że pomimo braku realnej władzy, prezydencja jest dużym symbolem dla Warszawy, która dostrzega w tym szansę na umocnienie swojej pozycji jako geopolitycznego lidera Europy.

Zauważalny kontrast między liberalnym premierem Donaldem Tuskiem a jego węgierskim odpowiednikiem, Viktorem Orbanem, rzuca nowe światło na podejście Polski do europejskich wyzwań. Tusk, jako orędownik proeuropejskiego kursu, ma nadzieję przyciągnąć uwagę Zachodu na rosnącą rolę Polski na kontynencie.

Joanna Maria Stolarek z Fundacji Heinricha Boella zauważa, że wspólny silnik Europy, jakim były Niemcy i Francja, zatrzymał się, podczas gdy Polska wykazuje stabilność polityczną oraz dynamiczny rozwój gospodarczy. "Przekonanie, że Polska może stać się ważnym graczem, nie dotarło jeszcze do Europy Zachodniej" – dodaje.

Eksperci wskazują, że w obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę, Polska powinna stać się kluczowym doradcą dla Unii Europejskiej, której ekspercka wiedza może okazać się nieoceniona w kontekście współczesnych zagrożeń.

Mimo że rotacyjna prezydencja w Radzie UE to dla Polski platforma do realizacji swoich celów, nie brak również obaw co do możliwości zrealizowania ambitnego programu, zmagając się jednocześnie z wewnętrznymi problemami politycznymi. Wysłuchując głosów z Europy Zachodniej, można zadać sobie pytanie: Czy Polska pod przewodnictwem Tuska wykorzysta swoją szansę i stanie się nowym liderem w UE? Czas pokaże, ale jedno jest pewne – zmiany są nieuniknione, a Polska ma na nie ogromny wpływ.