Bilim insanları, Uranüs ve onun beş büyük uydu üzerinde yaşamı destekleyebilecek okyanusların ve koşulların var olabileceğini öne sürüyor.

Uranüs hakkında bildiklerimiz, 1986 yılında NASA'nın Voyager 2 uzay aracının topladığı verilere dayanıyor. Ancak son analizler, Voyager’ın verilerini topladığı dönemde güçlü bir güneş fırtınasının yaşandığını ve bu durumun Uranüs üzerindeki incelemeleri etkilediğini ortaya koydu.

Uranüs, Güneş sistemi içindeki en soğuk gezegenlerden biri. Voyager 2'nin Uranüs'ten paylaştığı fotoğraflar, gezegen ve uyduları hakkında çok farklı bilgiler sağlamıştı. Ancak, Voyager 2'nin gönderdiği verilerin, gezegenin inaktif olduğunu ve yaşam için elverişsiz olduğunu düşündürmesi bilim insanlarını şaşırtmıştı. Uranüs'ün etrafındaki manyetik alanın tuhaf bir şekilde bozulmuş olduğu ve basık bir yapı gösterdiği fark edilmişti.

Uranüs’ün manyetik alanı, gezegenin ve uydularının yüzeyinden kopan gaz ve diğer materyalleri yakalıyordu. Bu materyallerin okyanuslardan veya başka jeolojik faaliyetlerden kaynaklanmış olabileceği düşünülürken, Voyager 2 hiç bir bulguya ulaşamadan gezegeni "ölü" olarak değerlendirmişti. Bu durum, Uranüs'ü Güneş sistemi içerisindeki diğer gezegenlerden farklı kılan bir özellik taşıyordu.

Yeni analizler, uzun yıllardır süregelen bu gizemi çözme yönünde önemli gelişmeler sunuyor. Araştırmalara göre, Voyager 2 Uranüs'ü incelediği sırada gezegen bir güneş fırtınasının etkisi altındaydı ve bu nedenle manyetik alan bozuk algılanmıştı.

University College London'dan Dr. William Dunn, yıllardır yanlış düşündüğümüzü belirtiyor: "Yeni bulgular, Uranüs’teki sistemin daha önce düşündüğümüzden çok daha ilginç olabileceğini gösteriyor. Yaşam için gerekli koşullara sahip olabilecek uydular bulunabilir ve yüzeylerinin altında okyanuslar mevcut olabilir."

Voyager programında çalışan Linda Spilker, Uranüs'ten veriler geldiğinde genç bir bilim insanıydı. Aradan geçen uzun yıllar sonra hala aynı programda çalışmaya devam ediyor ve Journal Nature Astronomy'de yayımlanan yeni bulgularla ilgili büyük heyecan duyduğunu ifade ediyor: "Sonuçlar heyecan verici. Uranüs'te yaşam potansiyeli olduğu fikri beni gerçekten heyecanlandırıyor. 1986'da topladığımız verilere dönüp bakılması ve yeni sonuçlar elde edilmesi olağanüstü."

Dublin Advanced Studies’den Dr. Affelia Wibisono da bu sonuçları "çok heyecan verici" olarak nitelendiriyor: "Geçmiş verilere yeniden bakmanın ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Çünkü bazen bu verilerin arkasında gizlenen ve keşfedilmeyi bekleyen yeni bir olgu olabiliyor. Bu da uzay keşif misyonlarının geleceğini şekillendirebilir."

NASA, Uranüs Orbiter ve Probe misyonuyla gezegenin işleyişini yeniden incelemeyi planlıyor. NASA'dan Dr. Jamie Jasinski, verilerin yeniden gözden geçirilmesinin çok önemli olduğunu belirtiyor: "Gelecek uzay görevleri bu durumu dikkate almalıdır. Voyager 2’den gelen eski verilere göre bazı özellikler belirlenmiştir ama toplanan veriler olağan dışı şartlar altında elde edilmiştir. Gelecekteki uzay aracı, yeni keşifler için gerekli özellikler doğrultusunda tasarlanmalıdır."

NASA’nın yeni Uranüs misyonunun, 2045 yılında gezegen hakkında daha fazla bilgi sunarak ufkumuzu genişletmesi bekleniyor. Bilim insanları, Uranüs’ün daha önce bilinmeyen yönlerini ortaya çıkarmak için sabırsızlanıyor!