Hawking'in Öngörüsü Gerçekleşti!

Dünyaca ünlü fizikçi Stephen Hawking, 1971 yılında ortaya attığı çığır açıcı teorisiyle adeta evreni dönüştüren bir gerçeği ifade etmişti. Hawking, iki kara deliğin birleştiğinde meydana gelen yeni kara deliğin, önceki kara deliklerin toplamından daha büyük olacağını belirtti. Bu, evrendeki kara deliklerin asla kaybolmadığını, aksine daha güçlü ve büyük bir yapı oluşturduğunu gösteriyor.

Kara Deliklerin Sırları Ortaya Çıktı!

Hawking'in teorisi, fizik yasalarının temellerini sorgulayan bir anlam taşıyor. Kara deliğin olay ufku, entropiyi temsil ederek, evrendeki düzenin korunmasına olanak tanır. Gözlemler, Hawking'in bu öngörüsünün doğru olduğunu kanıtladı.

Kesin Kanıt: Gravitasyonel Dalgalar!

Hawking'in teorisi, şimdiye kadar yapılan en kesin gözlemlerle desteklendi. Amerika Birleşik Devletleri, İtalya, Japonya ve Almanya’daki gözlemevlerinin oluşturduğu uluslararası LIGO-Virgo-KAGRA iş birliği, 1.3 milyar ışık yılı uzaklıkta iki dev kara deliğin çarpışması sonucu oluşan GW250114 adlı olağanüstü sinyali yakaladı.

Bu çarpışma, Güneş’in 30-40 katı kütleye sahip kara delikler arasında gerçekleşti. LIGO dedektörleri, daha önceki gözlemlerle karşılaştırıldığında üç kat daha hassas ölçümler yaparak, dalgaları çok daha net kaydettiklerini açıkladı.

Teorinin Gerçekliği %99,999!

Physical Review Letters dergisinde yayımlanan çalışmaya göre, siyah deliklerin birleşimi sonrasında olay ufku alanının gerçekten de daha büyük olduğu tespit edildi. Bu sonuç, Hawking'in teorisinin %99,999 güven oranıyla doğrulandığını ortaya koydu. Önceki ölçümlerde ise bu oran sadece %95’ti.

Evrenin Gizemli Sesleri: Çan Sesleri!

Bilim insanları, kara delik birleşmeleri sırasında yayılan gravitasyonel dalgaları 'çan sesine' benzetiyor. Önceki olaylarda bu dalgaların çok çabuk kaybolması nedeniyle detaylı analiz yapılamıyordu. Ancak bu seferki dalgalar o kadar güçlüydu ki, olay ufku alanını birleşmeden önce ve sonra ayırabilmek mümkün oldu.

Matematiksel Teori de İspatlandı!

Ayrıca bilim insanları, matematikçi Roy Kerr’in 1960'larda öne sürdüğü 'Kara delikler yalnızca kütlesi ve dönme hızıyla tanımlanabilir' teorisini de bu gözlemlerle ispatladı. Böylece, kara delikler hakkında bildiklerimiz bir kez daha sorgulandı ve evren hakkında yeni bir kapı aralandı.