Nörobilim alanında önemli bir araştırmacı olan Arnold, hafızanın nasıl işlendiğini ve anıların beyinde nasıl depolandığını açıklıyor.

Yapılan çalışmalara göre, kısa ve uzun süreli anılar hipokampüste oluşuyor. Duyusal detaylar ise parietal lob ve duyusal korteks gibi farklı bölgelerde depolanıyor.

Beyindeki anıların iz bırakan fiziksel yapılarına ‘engram’ deniyor ve bu yapı, hayvanlar üzerinde yapılan deneylerle detaylı bir şekilde incelenmiş.

Örneğin, 2012’de Nature dergisinde yayımlanan bir çalışmada, farelerin beyinlerinde korku anılarıyla ilgili engramlar tespit edilmişti.

İnsan beynindeki hatıra izlerini bulmanın zor olduğunu belirten Arnold, bu zorluğun beynin karmaşık yapısından kaynaklandığını vurguladı.

Bir anıyı geri getirebilmek için öncelikle o anıya bağlı olan nöron grubunun tespit edilmesi gerektiğini ifade etti.

Ancak anıların zamanla değişip farklı bölgelere dağıldığı için bu süreç daha da karmaşıklaşmakta.

Arnold, “Anılar başlangıçta bir noktada oluşur, ancak zamanla beynin farklı bölgelerine geçiş yapar” diyerek bu zorluğu dile getirdi.

Tam bir anıyı yeniden oluşturmanın imkansız olduğuna dikkat çeken Kaliforniya Üniversitesi’nden Charan Ranganath, anıların yalnızca belirli parçalarının hatırlanabildiğini, tamamının yeniden yapılamayacağını belirtti.

Ranganath, “Beyin boşlukları doldurarak olayın genel bir izlenimini bırakır, ancak tüm detayları birebir saklamaz” dedi.

Birçok bilim insanı, geçmişin anılarını bir gün geri getirmenin mümkün olup olmadığını merak ediyor.

Gelecekte, gelişen nörobilim teknolojileri sayesinde belki de kaybedilen anıların bazılarını yeniden yaşamak mümkün hale gelebilir.

Bu konudaki araştırmalar devam ederken, unutulmuş anılar ve duygusal izlerimizin peşinde koşmamız için daha fazla sebep var.