Japonya Uzay Araştırma Ajansı (JAXA) ve ABD Havacılık ve Uzay Ajansı (NASA) tarafından başlatılan 'X-Ray Görüntüleme ve Spektroskopi Misyonu (XRISM)' ile uzaydaki kara deliklerin gelişimi ve çevresindeki maddeler hakkında yeni bilgiler elde edildi.

XRISM, yaklaşık 62 milyon ışık yılı uzaklıktaki bir kara deliği detaylı bir şekilde inceledi. Bu kara delik, Güneş'ten yaklaşık 30 milyon kat daha fazla kütleye sahip. Araştırmalar, bu kara deliğin çevresindeki maddenin yapısı, hareketi ve sıcaklığına dair önemli veriler sağladı. Ayrıca, 160 bin ışık yılı uzaktaki "N132D" adlı süpernovanın kalıntıları üzerinde yapılan gözlemler, kara delikte plazmanın baskın bir etmen olduğunu ortaya koydu.

XRISM, plazmanın yaydığı yüksek enerjili X-ray ışınlarını gözlemlemek için oldukça uygun bir araç olarak değerlendiriliyor. Bu sayede astronomlar, evrenin en güçlü ve turbulanslı bölgeleri hakkında yeni bir anlayış geliştirdi. Araştırmacılardan Matteo Guainazzi, yeni gözlemlerin kara deliklerin çevresindeki maddeyle ilişkisini anlamanın yanı sıra, büyük kütleli yıldızların yaşam döngüsü hakkında da önemli bilgiler sunduğunu belirtti.

Daha önce de Samanyolu Galaksisi'nde bulunan dev kara deliğin ilk fotoğrafı çekilmişti. Event Horizon Teleskobu (EHT) tarafından elde edilen bu görüntüde, Sagittarius A* adı verilen ve Güneş'in neredeyse 4 milyon kat kütleye sahip olduğu bir kara delik yer alıyordu. Fotoğraf, kara deliğin etrafındaki halkanın çapının yaklaşık 60 milyon kilometre olduğunu gösteriyor.

Ayrıca, gökyüzünde Kartal (Aquila) Takımyıldızı bölgesinde bulunan en büyük kütleli kara delik, Dünya'dan yaklaşık 2000 ışık yılı uzaklıkta keşfedildi.

Kara delikler, uzayda maddenin ve ışığın kaçamayacağı kadar büyük kütleçekim alanlarıdır. Astronomik tanımlama göre, kara delikler genellikle büyük kütleli yıldızların süpernova patlamasıyla ölmesinin ardından oluşan, bilinen en yoğun gök cisimleridir. Bu da kara deliklerin aslında ölü yıldızlar olduğunu gösteriyor.

Kara deliklerin doğası ve evrendeki rolleri üzerine yapılan bu araştırmalar, bilim insanlarının evrenin sırlarını daha iyi anlamasına yardımcı olurken, gelecekteki keşifler için de büyük bir kapı aralıyor.