1 Kasım 2023'te İsrail'in Hamas'a yönelik başlattığı kara saldırısı sonrasında ilk kayıplar açıklandı. Ölen ilk İsrail askerleri arasında, Hindistan kökenli Halel Solomon da yer aldı. Solomon, Hindistan'dan Filistin'e göç etmiş ve Givati Tugayları'na katılmıştı. İsrail'in nükleer silah programının merkezi olarak bilinen Dimona'da yaşıyordu.

Dimona'daki bazı bölgeler, orada yaşayan Hintli göçmenlerin yoğunluğu nedeniyle 'küçük Hindistan' olarak adlandırılıyordu. 7 Ekim'de Aksa Tufanı Harekatı'nın patlak vermesiyle birlikte, Yahudi kökenli bir grup Hintli Filistin'e göç ederek, yüzlercesi Gazze'deki savaşa katıldı.

Hindistan'ın 1,4 milyarlık nüfusu arasında, Filistin'in Yahudi mirası olduğuna inanan ve yaklaşık 9 bin üyeden oluştuğu tahmin edilen Bnei Menashe kabilesi bulunuyor. Gazze'deki çatışmalara katılan Hindistan Bnei Menashe topluluğundan 200'den fazla askerinin bölgedeki çatışmalara katıldığı bildirilmektedir. 7 Ekim'deki olaylardan sonra, İsrail medyası, topluluktan 75 üyenin daha savaşmak üzere Gazze'ye gittiğini bildirdi.

İsrail hükümeti, Bnei Menashe topluluğunun zorunlu askerlik hizmeti için gerekli olan topraklara göç edebilmesi adına bir komite kurdu. Raporlar, özellikle Manipur ve Mizoram bölgelerinden, doğumlu yüzlerce İsrail vatandaşının Gazze'de savaşa katıldığını gösteriyor.

Filistin topraklarında on binlerce Hint kökenli İsrailli yerleşimcinin bulunduğu tahmin ediliyor. 7 Ekim'den sonraki dönemde, bu topluluktan savaşanların sayıları, İsrail yetkilileri tarafından gizli tutuluyor. 20 Ekim 2023 tarihinde India Today'in verdiği bir habere göre, en az 400 Hintli, kuzey cephesinde İsrail ordusu ile ön saflarda savaşıyordu.

İsrail Büyükelçisi Naor Gilon, Hint medyasına, "Bu sadece bir görüntü; diğer birçok sıradan Hintli, gönüllü olarak savaşa katılmak istiyorlar. Sosyal medyaya biraz bakarsanız, harika gönüllülerle dolu başka bir İsrail ordusu olabileceğini düşünüyorum" dedi. Gilon ayrıca, "Bu geniş destek benim için benzeri görülmemiş bir durum, gerçekten duygulandım" şeklinde ifadeler kullandı.

Bnei Menashe'nin kökleri, Mizoram ve Manipur'daki Tibet-Burma etnik grubuna dayanmaktadır. 19. yüzyılın sonlarına doğru, bu bölgede yaşayan Kuki-Mizo halkı, Hristiyan misyonerler tarafından etkilendi ve hızla Hristiyanlaştı. Ancak birçokları, Hristiyanlık öncesi inançları ile İncil'in hikayeleri arasında dikkat çekici benzerlikler keşfetti.

Bnei Menashe topluluğu için, 1970'lerde Yahudileştirme hareketi başladı ve 1980'lerde İsrail'deki hahamlar tarafından tanındılar. Ancak bu topluluğun her üyesi, Yahudi kültürüne dönme aşamasında bazı zorluklarla karşılaşmışlardır. Bugün, Bnei Menashe'nin yarısı İsrail'de Yahudi olarak yaşamaktadır, diğer yarısı Hindistan'ın kuzeydoğusundaki bölgelerde yaşamaya devam etmektedir.

Topluluğun başkanı WL Hangshing, "Her Yahudi İsrail'e dönmek için dua ediyor. Ancak Covid, iç çatışmalar ve şimdi de Hamas-İsrail çatışması, Aliyah'ı geciktirdi" açıklamasında bulundu. Birçok Bnei Menashe üyesi, kültürel uyum sorunları, dil engelleri ve toplum dinamikleri ile başa çıkmakta zorlanıyor.

Bnei Menashe, 'kaybolan kabileler' arasında düşülen bir soydan geldiklerini iddia ederek varlıklarını sürdürüyor. Her ne kadar kökenleri ile ilgili tartışmalar devam etse de, bu topluluk kültürel kimliklerini ve inançlarını koruyarak yaşamaya çalışıyor.