Kardeşler arasında güçlü bir bağ vardır; paylaşılan anılar, aile dinamikleri ve birbirleriyle yaşadıkları tartışmalar. Ancak bir gerçek var ki, zaman zaman aile içinde en çok hangi çocuğun kayırıldığını sorgulayan tartışmalar gündeme gelir. Bu konu, son zamanlarda İngiltere'deki bir araştırma ile daha da gün yüzüne çıktı.

Brigham Young University (BYU), 19.000'den fazla aile üzerinden yapılan bir araştırmada, "Ebeveynlerin Gerçekten Favori Çocuğu Var Mı?" (Do Parents Really Have A Favorite Child) başlığıyla önemli bulgulara ulaştı. Araştırma, ebeveynlerin çocukları arasında nasıl tercih yapabileceği ve bu tercihin çocukların yaşamları üzerindeki etkilerini inceliyor.

KÜÇÜK KARDEŞLERE DAHA FAZLA SEVGİ

Araştırmanın başkanı olan BYU Aile Yaşamı Okulu profesörü Alex Jensen, küçük kardeşlerin ebeveynlerinden daha fazla olumlu geri bildirim aldığını ortaya koydu. İlgilenen profesör, büyük kardeşlerin ise daha fazla özerklik kazandığını ve onlara daha az kontrolcü yaklaşıldığını belirtti. Ayrıca, yapılan araştırmalar şunu da gösteriyor: Kız çocuklarının erkek çocuklarına göre daha fazla kayırıldığı yönünde bir eğilim mevcut; ancak ilginç olan, çocukların bu durumun farkında olmamaları. Ebeveynler, bu kayırma eğiliminin bilincindeler ancak çocuklar bu durumdan genellikle haberdar değiller.

Doğum sırası, cinsiyet, sosyal uyum ve kişilik özellikleri gibi faktörler, ebeveynlerin bazı çocuklarıyla diğerlerine göre daha güçlü bağlar kurmasına neden olabilir. Araştırma, bu durumun çocuklar tarafından "kayırmacılık" olarak algılanabileceğini vurguluyor.

REKABET VE PSİKOLOJİK ETKİLER

Gözlemlenen kayırma algısı, sadece kardeşler arasındaki rekabeti değil, aynı zamanda sosyal ve psikolojik etkileri de beraberinde getiriyor. Ebeveynlerinin "gözdesi" olamadığı düşünen çocukların, evde veya okulda problemli davranışlar sergileme olasılıklarının daha yüksek olduğu bildirilmiştir.

Prof. Jensen ebeveynlere şu uyarılarda bulunuyor: "Adil görünmeyen durumlarla ilgili dikkatli olun. Çocuklarınız bir şeyin adil olmadığını düşündüğünde bunu size bildireceklerdir. Bu durumda onların duyduğu hissiyatı anlamaya çalışmalısınız. Çocukların bakış açıları ve anlayışları kısıtlı olabilir; bu durum ebeveynlikte bazı değişiklikler yapmanızı gerektirebilir."

Sonuç olarak, küçük kardeşlere yönelik kayırma algısı, kardeş ilişkilerini ve bireysel psikolojik sağlığı etkileyebilir. Ebeveynler, bu dinamiklerin farkında olarak çocuklarıyla daha sağlıklı ve güçlü ilişkiler kurmayı başarabilirler. Bilinçli bir yaklaşım, kardeşler arası rekabeti dengelerken, çocukların duygusal gelişimlerine de olumlu katkı yapabilir.