Galatasaray-Samsunspor maçının ikinci yarısında, hiç de beklenmeyen iki hareket, herkesi diyemesem de beni gerçekten büyüledi.

Bu durum, Galatasaray taraftarı olduğum anlamına gelmiyor; tamamen futbol izleyicisi olarak yaşadığım bir deneyim. Peş peşe izlediğim bu iki hareket, son yıllarda futbol taraftarı olarak unuttuğumuz olağanüstü becerileri ön plana çıkardı.

Önce stoper Abdülkerim’in muazzam röveşatasını izledim. Olimpiyat oyunlarını andıran sıçraması, iki bacaktan sağ ve sol olarak makas hareketini gerçekleştirmesi, ardından Abdülkerim’in bilinen sol ayağıyla yaptığı o nefis vuruş, futbolseverler olarak özlediğimiz bir röveşata anıydı. Vuruştaki ustalık ve ciddiyet her ne kadar topu yan direk üzerinden geçirememiş olsa da, gole ulaşamadı. Ancak yine de son derece alkışı hak eden bir hareketti. Kendi gençlik yıllarımdan hatırladığım (Suat Mamat / Galatasaray) o güzel röveşatayı, Abdülkerim’in ayağından izlemek beni duygulandırdı.

Ama arkasından ne oldu? Direkten dönen top Davinson Sanchez’in önüne gelince, onun da bir röveşata gösterisi ile katılmasını izledim. Sağ ile yaptığı vuruş o kadar etkili olamadı ama iki stoperin korner sonrasında akan oyunda gol için peş peşe döne döne röveşata aramaları, futbolda aradığımız estetiğin en güzel örneklerindendi.

Bu olayı neden yazdım? Galiba iki yıl önceydi… Fenerbahçeli İrfan Can Kahveci, Galatasaray’ın 1-0 önde götürdüğü maçın ikinci yarısında Jorge Jesus tarafından oyuna sokuldu ve ardından rakibine faul yaparak kırmızı kart gördü. O gün gördüğümüz o karttan sonra İrfan’ın ‘fedakar kahraman’ havasıyla sahada çıkışı pek hoş karşılanmadı.

Sonraki hafta boyunca birçok spor programında hakem hocaları, FIFA kokartlı emekli hakemler ve spor yazarları bu kırmızı kart olayını derinlemesine tartıştılar. Bu konuda yaşanan tartışmalar, Türk futbolunun ruhunu ve kaderini etkileyen olaylardan biri olarak hafızalarımıza kazındı.