Rozrywka

Zagubiony w cieniu Klossa: intymne zmagania Stanisława Mikulskiego

2025-05-10

Autor: Michał

Stanisław Mikulski, znany wszystkim jako Hans Kloss z kultowego serialu "Stawka większa niż życie", ukrywał głęboko osobiste tragedie, które zdefiniowały jego życie z dala od kamer.

Po premierze serialu aktor nie tylko stracił etat w Teatrze Narodowym, ale także jego życie osobiste zmieniło się nieodwracalnie. W swojej autobiografii przyznał: "Kloss odebrał mi prywatność i uniemożliwił normalną egzystencję". Otrzymywał setki listów, w których fani często nie znali jego prawdziwego nazwiska. To była ironia losu.

Mikulski miał wiele powodów do smutku. Jego synowie, bliźniacy Bartłomiej i Grzegorz, zmarli chwilę po narodzinach, a żona Jadwiga borykała się z ciężką chorobą. "Dowiedzieliśmy się o jej schorzeniu późno, a diagnoza brzmiała jak wyrok" – wspominał, ukazując tragiczną stronę swojej biografii.

Popularność Klossa okazała się dla Mikulskiego ciężarem. Często musiał uśmiechać się w towarzystwie fanów, którzy nie wiedzieli, kim naprawdę był. "Byłem Hansem Klossem, ludzie zapomnieli o Stanisławie Mikulskim", mówił żartobliwie o swoim wizerunku.

Na szczęście wiedziony poczuciem straty, Mikulski na pewien czas zniknął z polskiej sceny. Po wyjeździe do Moskwy objął posadę dyrektora Ośrodka Informacji i Kultury Polskiej, co pomogło mu wrócić do równowagi. Tam, po kilku miesiącach, poznał Małgorzatę Błoch-Wiśniewską, 23 lata młodszą od siebie, z którą spędził ostatnie lata swojego życia.

Mimo tragedii i ciągłej walki z wizerunkiem Klossa, Mikulski zdołał się pogodzić z swoim losem. "Kloss stał się moim przekleństwem, ale zrozumiałem, że wiele innych wspaniałych ról zagrałem". Na koniec kariery, 47 lat po premierze pierwotnego odcinka, ponownie zagrał Klossa w filmie Patryka Vegi "Hans Kloss. Stawka większa niż śmierć", z humorem odnosząc się do swojego dziedzictwa.

Stanisław Mikulski odszedł 27 listopada 2014 roku, ale jego postać będzie żyć wiecznie w pamięci Polaków. Jego historia to nie tylko opowieść o sławie, ale także o osobistych zmaganiach i odnalezieniu siebie pomimo cieni przeszłości.