Hanka Ordonówna - Wstęp

Hanka Ordonówna, a właściwie Marianna Tyszkiewicz, urodziła się 4 sierpnia 1902 roku w Warszawie. Zainteresowania artystyczne przejawiała już w dzieciństwie, uczęszczając do szkoły baletowej. W wieku 16 lat zadebiutowała w teatrzyku rewiowym "Sfinks", co okazało się początkiem jej błyskotliwej kariery. Wkrótce zaczęła zyskiwać popularność jako piosenkarka, mimo że pierwsze występy nie zawsze były entuzjastycznie przyjmowane przez krytyków.

Walka o sukces

Pomimo trudności, Hanka postanowiła walczyć o swoje miejsce na scenie. Po odejściu ze "Sfinksa" nawiązała romantyczną relację z Januszem Sarneckim, który stał się jej mentorem. Ich związek zakończył się, gdy Janusz odszedł do innej aktorki, co poważnie wpłynęło na psychikę Hanki. Po próbie samobójczej, która pozostawiła jej bliznę, artystka wróciła do Warszawy i podjęła pracę w kabarecie "Miraż".

Sukces i miłość

W 1929 roku Hanka zyskała uznanie, gdy jeden z jej występów zwrócił uwagę hrabiego Michała Tyszkiewicza, który napisał dla niej piosenkę "Uliczka w Barcelonie". Niedługo później para wzięła ślub, co początkowo spotkało się z niechęcią rodziny Tyszkiewicza. Mimo statusu hrabiny, Hanka nie zrezygnowała z występów, stając się jedną z najmłodszych gwiazd polskiego kabaretu.

Królowa polskiej sceny

W okresie międzywojennym Ordonówna uznawana była za królowa polskiej sceny, występując w takich teatrach jak "Banda" oraz "Wielka Rewia". Jej najpopularniejszym utworem stała się piosenka "Miłość ci wszystko wybaczy", która do dziś pozostaje symbolem okresu międzywojennego.

Trudne czasy II wojny światowej

Niestety, wybuch II wojny światowej przyniósł wiele tragedii. Oprócz występów dla żołnierzy, Hanka znalazła się w areszcie na Pawiaku. Udało jej się jednak wydostać dzięki staraniom męża, z którym później uciekła do Wilna, a następnie do Lwowa. Po wojnie artystka wróciła do kariery, ale jej zdrowie uległo pogorszeniu.

Życie na emigracji

Podczas trudnych lat życia na emigracji, przeszedłszy przez zesłanie do Uzbekistanu, Hanka zorganizowała teatr i pomoc dla osieroconych dzieci. Jej życie osobiste wciąż było burzliwe; odnowiła relację z pierwszym oficerem Janem Strzemboszem, z którym utrzymywała kontakt przez całe życie.

Śmierć i dziedzictwo

Hanka Ordonówna zmarła na tyfus w Beirucie w 1950 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze. Jej twórczość do dziś inspiruje nowe pokolenia artystów, a historia Hanki pozostaje świadectwem siły i determinacji w czasie trudnych chwil.